Sms από τον Θεό...

Ο διπλανός γκατζετάκιας ιερέας, που λέτε, έβγαλε το κινητό κατά τη διάρκεια του κυρήγματος από την τσέπη (ευτυχώς όχι κωλοτσέπη) για να δει τι του στείλανε..
Ψιλοχάνει τα λόγια του αλλά συνεχίζει βάζοντας το κινητό πάλι στην τσέπη του ράσου...
"...το ευαγγέλιο, κατα το οποίο ευαγγέλιο έχουμε την εντολή του Χριστού...(εκεί σκάει το Sms...όχι τυχαία...) να ορκίζουμε τους ανθρώπους στο όνομα του πατρός και του ιού (ιού, ιού.. καλά το λέω.. μας έχει σφάξει η γρίπη τελευταία) και του αγίου πνεύματος και.... κατα τοοοο βατ (ε??.. το ποιό??), κατά την εεεε.... με το αναγνωσμα του αποστόλου έχουμε βαθύτερο νόημα....", κύρηξε.

Ιδού τα ντοκουμέντα... www.iereas teleutaia texnologia.com

Τα σχόλια δικά σας...

Art City...

Στη μιζέρια των προαστίων και στους υγρούς σταθμούς των τρένων οι πιτσιρικάδες φτύνουν στα μούτρα όσους τους αποκλείουν με ένα σπρέι στο χέρι. Tα γκραφίτι γεννήθηκαν μέσα στο τσιμέντο και άφησαν πίσω τους τα πιο οργισμένα και εκρηκτικά ίχνη. Aπό τότε έχουν πάρει τα πιο απροσδόκητα και τρισδιάστατα σχήματα.

Η περίοδος 1971-1974 αναφέρεται ως μία "πρωτοποριακή εποχή", κατά την οποία τα γκράφιτι υποβλήθηκαν σε ένα κύμα στις μορφές και τη δημοτικότητα. Σύντομα μετά από τη μετανάστευση στη Νέα Υόρκη, το Μπρονξ (Μανχάτταν) παρήγαγε έναν από τους πρώτους καλλιτέχνες γκράφιτι για να κερδίσει την προσοχή των μέσων στη Νέα Υόρκη.
Τα τρένα, όπως και οι σταθμοί, είναι συνήθως ο καλύτερος "καμβάς" για γκράφιτι, αφού πολύς κόσμος διέρχεται καθημερινά απ' αυτά τα μέρη, άρα τα βλέπουν περισσότεροι. Αυτοί που κάνουν γκράφιτι πραγματοποιούν την αποστολή τους στα κρυφά. Ο χρόνος που χρειάζεται για να ολοκληρωθεί ένα γκράφιτι ποικίλλει από τα δέκα έως τα σαράντα, το πολύ πενήντα λεπτά, ανάλογα με το πόσο σύνθετο είναι το προς εικονογράφηση θέμα. Το γκράφιτι είναι ασφαλώς παράνομη πράξη. Συγκεκριμένα, ο νομικός όρος που την περιγράφει είναι "πρόκληση φθοράς σε δημόσια περιουσία".

The New Light


Μπορεί να τους θεωρούμε ακόμα 'καινούργιο' όνομα, αλλά φέτος συμπληρώνονται ήδη 10 χρόνια από την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά, το Londinium. Ήταν ο δίσκος που έβαλε τους ARCHIVE στο μουσικό χάρτη και ήταν εμφανές από την πρώτη κιόλας στιγμή πως επρόκειτο για ένα ξεχωριστό συγκρότημα. Το Take My Head που ήρθε τρία χρόνια αργότερα επιβεβαίωσε την αξία και τον ξεχωριστό τους χαρακτήρα. Η φήμη τους αρχίζει να εξαπλώνεται στην Ευρώπη και ως εκ τούτου και στην πατρίδα μας, με αποτέλεσμα το You All Look The Same To Me (2001) να αγαπηθεί ιδιαίτερα από το ελληνικό κοινό. Ο σκοτεινός ήχος των ARCHIVE σε συνδυασμό με φορτισμένες συναισθηματικά ερμηνείες δημιουργούσαν ένα σαγηνευτικό άκουσμα, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που το συγκρότημα φλέρταρε με σαφώς ηπιότερες μουσικές φόρμες, κάνοντας έτσι δύσκολη έως αδύνατη την κατηγοριοποίηση της μουσικής τους. Το Noise του 2004 αποτέλεσε το αποκορύφωμα της δημιουργικότητάς τους με το κομμάτι Fuck You να γίνεται ύμνος, χάρη στον υπνωτικό του ρυθμό και την απρόσμενη εξέλιξή του. Μετά την κυκλοφορία του Noise ο τραγουδιστής Craig Walker εγκαταλείπει το σχήμα οι εναπομείναντες αφοσιώνονται την ηχογράφηση καινούργιου υλικού. Από τον τίτλο και μόνο είναι προφανές πως έχουμε να κάνουμε με μία ευπρόσδεκτη αλλαγή. Ο δίσκος λέγεται Light και οι ίδιοι εξηγούν: 'Μετά το σκοτεινό Noise ήταν ευχάριστο να κάνουμε κάτι διαφορετικό συναισθηματικά. Κάτι θετικότερο γι΄ αυτό άλλωστε και ο τίτλος Lights'.

O νέος τραγουδιστής ονομάζεται Pollard Berrier είναι Αμερικάνος που ζει μόνιμα στην Αυστρία (ενδιαφέρον συνδυασμός...) και σύμφωνα με τους Darius Keeler και Danny Griffiths (δηλαδή τον εδώ και χρόνια δημιουργικό πυρήνα του group) η ανακάλυψή του ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να συμβεί στην μπάντα. Αναφορικά με το περιεχόμενο του δίσκου οι δυο τους είναι απόλυτα κατασταλαγμένοι. ‘Δεν πρόκειται για πολιτικό, αλλά για κοινωνικό δίσκο. Ο Δυτικός Κόσμος ολοένα και παρανοεί και αναφέρεται περισσότερο σ’ αυτό.’ Ηχογραφημένο στο Λονδίνο και μιξαρισμένο στο Παρίσι το Lights συνδυάζει άνετα την ποπ, το τριπ-χοπ, τη ροκ και δεκάδες άλλα μουσικά στυλ. 'Θα μπορούσατε να το αποκαλέσετε και ποπ δίσκο αφού σπάνια κάνουμε τρίλεπτα τραγούδια, αλλά μας φάνηκε απόλυτα σωστό να κάνουμε κάτι τέτοιο τη συγκεκριμένη στιγμή'.

Η ουσία είναι πως όπως και να το αποκαλέσουμε έχουμε ένα ακόμα δείγμα από ένα συγκρότημα που δεν παύει να πειραματίζεται ούτε στιγμή με μοναδικούς κερδισμένους τους ακροατές του, αφού ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το τι θα περιμένεις από τους Archive.

Από soundmag.gr

Live Thessaloniki 26/1/2007

Τέχνη....









Πατέντα και χειροτεχνία! Ένας συνδυασμός για τους διαβάζοντες....








Ποντίκι-Φάντασμα...
Η τιμή κοντά στα 30€ είναι υψηλή αλλά σίγουρα κάποιοι θα βάλουν το χέρι στην τσέπη για να ξεχωρίσουν!
















Δεν υπάρχει περίπτωση να μην βολευτείς!...
Ιδανικό για ταινιάκιδες, τηλεορασάκιδες, λαπτοπάκιδες και για 'ξαπλώνειν' τυπάδες...

Μπούκ Σέρτς...


Βρείτε δωρεάν βιβλία και έργα...
Πλοηγηθείτε στον κόσμο των σελίδων.

http://books.google.com/

Spanish Train - Chris De Burgh

There's a Spanish train that runs between
Quadalquivir and old Saville,
And at dead of night the whistle blows,
and people hear she's running still...

And then they hush their children back to sleep,
Lock the doors, upstairs they creep,
For it is said that the souls of the dead
Fill that train ten thousand deep!!

Well a railwayman lay dying with his people by his side,
His family were crying, knelt in prayer before he died,
But above his head just a-waiting for the dead,
Was the Devil with a twinkle in his eye,
"Well God's not around and look what I've found, this one's mine!!"

Just then the Lord himself appeared in a blinding flash of light,
And shouted at the devil, "Get thee hence to endless night!!"
But the Devil just grinned and said "I may have sinned,
But there's no need to push me around,
I got him first so you can do your worst,
He's going underground!!"

"But I think I'll give you one more chance"
said the Devil with a smile,
"So throw away that stupid lance,
It's really not your style",
"Joker is the name, Poker is the game,
we'll play right here on this bed,
And then we'll bet for the biggest stakes yet,
the souls of the dead!!"

And I said "Look out, Lord, he's going to win,
The sun is down and the night is riding in,
That train is dead on time, many souls are on the line,
Oh Lord, he's going to win!.."

Well the railwayman he cut the cards
and he dealt them each a hand of five
And for the Lord he was praying hard
or that train he'd have to drive...
Well the Devil he had three aces and a king,
and the Lord, he was running for a straight,
he had the queen and the knave and the nine and ten of spades,
All he needed was the eight...

And then the Lord he called for one more card,
but he drew the diamond eight,
And the Devil said to the son of God,
"I believe you've got it straight,
So deal me one for the time has come
to see who'll be the king of this place,
But as he spoke, from beneath his cloak,
he slipped another ace...

Ten thousand souls was the opening bid,
and it soon went up to fifty-nine,
but the Lord didn't see what the Devil did,
and he said "that suits me fine",
"I'll raise you high to hundred and five,
and forever put an end to your sin",
But the Devil let out a mighty shout, "My hand wins!!"

And I said "Lord, oh Lord, you let him win,
The sun is down and the night is riding in,
That train is dead on time, many souls are on the line,
Oh Lord, don't let him win..."

Well that Spanish train still runs between,
Quadalquivir and old Saville,
And at dead of night the whistle blows,
And people hear she's running still...

And far away in some recess
The Lord and the Devil are now playing chess,
The Devil still cheats and wins more souls,
And as for the Lord, well, he's just doing his best...

And i said "Lord, oh Lord, you've got to win,
The Sun is down and the night is riding in,
That train is still on time, Oh my soul is on the line,
Oh Lord, you've got to win..."

Έως και 15 βαθμούς Κελσίου λέμε.....


Αααααχ...
Μπαίνει η Άνοιξη πρόωρα ή μου φαίνεται?
Αυτές οι μέρες είναι τελείως για χάζεμα... Σε κάνουν να νιώθεις ευχάριστα κι ας ξυπνάς στις 8 και στις 9.... Ακόμα και στο αφεντικό σου μιλάς ευγενικά...Ίσως να τον/την αντιμετωπίζεις και πιο φιλικά. Το κακό βέβαια είναι ότι καψουρεύεσαι.. Δεν ξέρω γιατί σε πιάνει τότε, αλλά όταν σε πιάσει άντε να ξεκολλήσεις. Ακούς τα πουλάκια να τιτιβίζουν και λες θέλω κι εγώωωω...
Βγες να περπατήσεις!! Θα περάσει καιρός μέχρι να ξανανιώσεις έτσι...


?? Έτσι όπως το πάει ο καιρός θα βγουν και τα καρπούζια...

Τe sens-tu ?

...J' Espere....

Εσύ?


Γιατί έτσι?...

Τελικά όταν κάτι το θες πάρα πολύ....
Όλο το σύμπαν συνωμοτεί, ώστε να μην συμβεί.....

Γιατί??
Είναι κακό που 'θέλουμε'?
Είναι τόσο δύσκολο να αποκτήσουμε αυτό που θέλουμε? Ακόμα κι αν βάζουμε όλη μας την δύναμη....

"Η Τζαζ είναι Ελευθερία".........

Με τον όρο τζαζ αναφερόμαστε στο μουσικό είδος το οποίο ξεκίνησε από την Νέα Ορλεάνη και αποτέλεσε εξέλιξη της λαϊκής αμερικανικής μουσικής κατά τον 20ο αιώνα, με αφρικανικές καταβολές. Περιλαμβάνει αρκετά μουσικά είδη που στηρίχτηκαν σε ένα κοινό σκεπτικό κατασκευής, τον μερικό ή και ολικό αυτοσχεδιασμό. Γνώρισε σημαντική ανάπτυξη και διεθνή αναγνωρισιμότητα κατά τη δεκαετία του 1920.

Αν και υπάρχει μεγάλη δυσκολία να οριστεί η Τζαζ στο σύνολό της, ένας ορισμός που διευκρινίζει εν μέρη το περιεχόμενό της είναι πως πρόκειται για μία μουσική στην οποία ο μουσικός εκτελεί μελωδικές παραλλαγές πάνω σε μία δεδομένη αρμονική βάση και αυτό σε διάλογο με τον ρυθμικό παλμό.

Βέβαια, από το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα και μετά, όταν η αβάν γκαρντ της τζαζ απέρριψε το προκαθορισμένο αρμονικό πρότυπο, ο ορισμός αυτός δεν θεωρείται επαρκής για όλα τα είδη της Τζαζ.

Ένας σημαντικός συνθέτης και πιανίστας της Τζαζ, ο Τελόνιους Μονκ (Thelonious Monk, 1917-1982) είχε πει:

"Η Τζαζ είναι Ελευθερία".

Και πράγματι, ο αυξημένος βαθμός αυτοσχεδιασμού που περικλείει το είδος αυτό σε κάθε συστατικό της μουσικής (Μελωδία, Αρμονία, Ρυθμό) μας επιβεβαιώνει το βασικό αυτό πλαίσιο της μουσικής Τζαζ. Εάν στα παραπάνω χαρακτηριστικά προσθέσουμε ότι, αντικειμενικός στόχος κάθε μουσικού της Τζαζ είναι να απελευθερώσει τις μουσικές ιδέες που έχει στο μυαλό του και να τις παίξει στο μουσικό του όργανο ή να τις τραγουδήσει, τότε η έκφραση αυτή του Τελόνιους Μονκ γίνεται ακόμα πιο συγκεκριμένη.

Ο μουσικός της τζαζ, ασκείται επίπονα σε γνωστά συστατικά στοιχεία της μουσικής, κοινά για κάθε μουσικό είδος όπως οι Κλίμακες, οι Συγχορδίες, η Μελωδία, ο Ρυθμός, η Αρμονία, ώστε να είναι σε θέση, οι μελωδίες που ακούει με το μυαλό του να κατευθύνουν τα δάχτυλά του, σε μια πραγματικά προσωπική έκφραση, σε ένα διάλογο με τον εαυτό του, τους μουσικούς που τον συνοδεύουν και με το κοινό.

Η ετυμολογία της λέξης τζαζ παραμένει ανεξιχνίαστη παρόλο που κατά καιρούς επικράτησαν διάφορες γνώμες. Σύμφωνα με μια εκδοχή, η τζαζ πήρε το όνομά της από τον χορευτή Τζάζμπο Μπράουν ενώ μια άλλη υποστηρίζει πως η ονομασία τζαζ προέρχεται από τη συντόμευση του ονόματος κάποιου μουσικού Τσάρλς (Charles, chas, jass, jazz) ή Τζάσπερ.

Λέγεται, επίσης, ότι η λέξη τζαζ σχηματίστηκε από το γαλλικό ρήμα jaser (οι λευκοί της Νέας Ορλεάνης μιλούσαν τότε γαλλικά) που σημαίνει φλυαρώ, επειδή η φλυαρία υπονοεί τον αυτοσχεδιασμό.

Η τζαζ παρουσιάζει ιδιομορφίες σε σχέση με την Ευρωπαϊκή μουσική, καθώς δεν χρησιμοποιεί μόνο τις βασικές κλίμακες της Ευρωπαϊκής μουσικής δηλ. μείζονες και ελάσσονες (σύστημα που αντικατέστησε τον 17ο αιώνα τους Εκκλησιαστικούς Τρόπους της Δυτικής Εκκλησιαστικής Μουσικής), αλλά και πολλές άλλες κλίμακες με προέλευση από την Αφρική και αλλού, που χρησιμοποιούνται σε μίξη με τις ευρωπαϊκές αρμονίες. Συχνά οι μουσικοί της Τζαζ, τη στιγμή του αυτοσχεδιασμού, σκέφτονται και επιλέγουν νότες με βάση τις κλίμακες που αποδίδουν καλύτερα το αρμονικό πλαίσιο μιας συγχορδίας. Έτσι, καθώς οι συγχορδίες που χρησιμοποιούνται στην τζαζ είναι συχνά έντονα διάφωνες (7ης, 9ης, 11ης, 13ης, αυξημένες, ελαττωμένες κ.λπ), πολλές από τις κλίμακες περιέχουν επίσης διάφωνες νότες σε διάφορα σημεία της κλίμακας ώστε να αποδίδουν καλύτερα το αρμονικό υπόβαθρο της συνοδείας.

Η τζαζ στηρίζεται βαθύτατα σε ένα ακόμα αφρικανικό στοιχείο, το ρυθμό, ο οποίος αποτελεί θεμελιώδες συστατικό της καθώς οργανώνει τη μουσική. Οι ρυθμοί της τζαζ μουσικής είναι περισσότερο σύνθετοι και με συνεχείς παραλλαγές που εναλάσονται, συνήθως δύο ή τεσσάρων τετάρτων.
Στη τζαζ μουσική, ο ήχος των μουσικών οργάνων αλλά και η φωνή, χρησιμοποιούνται με έναν ξεχωριστό τρόπο. Το ιδιαίτερο "χρώμα" του τζαζ ήχου, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ανορθόδοξη τεχνική παιξίματος από τους πρώτους και αυτοδίδακτους μουσικούς της. Κύριο χαρακτηριστικό της τζαζ είναι πως τα όργανα χρησιμοποιούνται σαν ανθρώπινες φωνές.

Η τζαζ έχει διαμορφώσει ειδικές μουσικές φόρμες και ένα ιδιαίτερο ρεπερτόριο. Οι δύο βασικές φόρμες που χρησιμοποιεί είναι το μπλουζ (ένα κύριο θέμα, κατά κανόνα δώδεκα μέτρων) και η μπαλάντα (τυποποιημένο είδος συνήθως 32 μέτρων).

Κυρίαρχο στοιχείο της τζαζ είναι ακόμα οι ίδιοι οι οργανοπαίκτες και οι προσωπικοί αυτοσχεδιασμοί τους πάνω στο κυρίως μουσικό θέμα. Η σύνθεση στην τζαζ είναι κατά κανόνα απλή για ενορχήστρωση και διάφορες παραλλαγές στα πλαίσια του ατομικού ή ομαδικού αυτοσχεδιασμού.

Μουσικά όργανα: Τρομπέτα – Κλαρινέτο – Σαξόφωνο – Τρομπόνι – Κιθάρα – Πιάνο – Κοντραμπάσο – Κρουστά

εξ κιιιούζζζ μιιι....

Μια ολόκληρη «βιομηχανία».... διπλωμάτων από εταιρείες και επιχειρήσεις του εξωτερικού, με στόχο την παραγωγή και εμπορία πτυχίων... με το κιλό έχει στηθεί στο Ιντερνετ.

-Ένα πτυχίο καλών τεχνών, ένα ηχοληψίας και ένα πληροφορικής παρακαλώ..
- Να τα τυλίξω ή θα τα πάρετε στο χέρι?
- Στο χέρι, στο χέρι... Τι οφείλω?
- Χμ... 6250€....για σας 6000, να τ' αφήσω?

Οι εταιρείες αυτές παρέχουν, όπως ισχυρίζονται, κατάρτιση και γνώσεις σχετικά με ηλεκτρονικούς υπολογιστές, μάρκετινγκ, διοίκησης επιχειρήσεων κ.λπ., ενώ ορισμένες απ' αυτές διαφημίζουν ότι δεν χρειάζονται καν εξετάσεις. Η διδασκαλία γίνεται από απόσταση και το δίπλωμα αποστέλλεται στο σπίτι του ενδιαφερόμενου.

Τα χρήματα που απαιτούνται, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν αναγράφονται στη διαφήμιση, για ευνοήτους λόγους. Τα πληροφορείται ο ενδιαφερόμενος μόλις επικοινωνήσει τηλεφωνικά. Δεν λείπουν, όμως, οι περιπτώσεις που παρουσιάζεται λεπτομερής «τιμοκατάλογος».

Οι «επιχειρήσεις πτυχίων» εδρεύουν συνήθως σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία, όπου υπάρχουν ιδιωτικοί φορείς εκπαίδευσης με μειωμένα τα κέντρα κρατικού ελέγχου ή πιστοποίησης.

«Τα προγράμματα αυτά», λέει ο καθηγητής, «έχουν συχνά τη σφραγίδα των ίδιων των ελληνικών πανεπιστημίων και λειτουργούν ως ένα παράλληλο σύστημα. Είναι ένα είδος μαγαζιού που πουλάει κατάρτιση με την μορφή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Συνήθως την ευθύνη έχει ένα μέλος του διδακτικού προσωπικού του πανεπιστημίου στο οποίο "υπάγονται" αυτά τα κέντρα τα οποία αντί ενός ποσού μπορούν να δώσουν ένα πιστοποιητικό στους ενδιαφερόμενους μετά από κάποια περίοδο κατάρτισης. Αυτά που ήδη λειτουργούν σε πολλά μεγάλα πανεπιστήμια, όπως των Αθηνών, της Μακεδονίας, το Μετσόβιο Πολυτεχνείο έχουν ως αντικείμενα χρηματοοικονομικές σπουδές και διοίκηση επιχειρήσεων, οργάνωση γραφείου με εφαρμογή λογισμικού σε επιχειρήσεις, γεωγραφικά συστήματα κ.λπ.».

Οι ενδιαφερόμενοι που παρακολουθούν αυτά τα προγράμματα παίρνουν στο τέλος ένα πιστοποιητικό το οποίο αντιπροσωπεύει κάποιες πιστωτικές μονάδες, που μπορούν να χρησιμοποιήσουν όταν το σύστημα των πιστωτικών μονάδων εφαρμοστεί στη χώρα μας. Αμεσα, όμως, αυτά τα πιστοποιητικά μπαίνουν (ως προσόντα), στο φάκελό τους και υπολογίζονται στο ΑΣΕΠ.

*Πηγή Ελευθεροτυπία (Κυριακάτικη) της Μαρίας Παπουτσάκη
http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=99010724

Κασκολάκιδες....

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα, είναι τυχαία...

Οι γνωστοί κασκολάκιδες λοιπόν...
Είναι τριγύρω μας... Έχουν εξαπλωθεί σε κάθε καφετέρια.. σε κάθε στέκι... σε κάθε γωνιά...σε κάθε μαγαζί... σε κάθε δρόμο...
Φοράνε πάντα κασκόλ...Πολύχρωμο ή μονόχρωμο.. Πεσμένο μέχρι το γόνατο... Φυσικά όχι δεμένο τριγύρω από το λαιμό γιατί θα φύγει η κολόνια...
Η νέα αυτή τάση, κάνει τον κασκολάκια να δείχνει με μεγάλο σκηνοθέτη...
Οπότε φτάνουμε και στα κίνητρα του κασκολάκια... Δεν το φοράει γιατί κρυώνει, αλλά γιατί θέλει να κουτουπώσει...

Υπάρχουν όμως και οι άλλοι του ίδιου 'πουλήματος μούρης'... Οι "μαυρογυαλάκιδες" και οι "σκουφάκιδες σε κλειστούς χώρους"... Αυτοί δεν χρειάζεται να μιμηθούν καλλιτέχνες... είναι από μόνοι τους σούργελα....

Στην εξαίρεση φυσικά έχουμε αυτούς που φοράν κασκόλ γιατί όντως κρυώνουν και τους διάφορους οπαδούς των ομάδων...

No comments....



Για να τα δουν όσοι δεν τα έζησαν και να τα θυμηθούν όσοι τα ξέχασαν... (Αν και δεν ξεχνιούνται...Απλά μένουν στο πίσω μέρος του εγκεφάλου μας..)

Δυνατά και από μέσα μου...

- Από αύριο δεν θα υπάρχει λόγος να ξανάρθουμε εδώ ... - Πρώτη φορά ήρθα και είδα τα φώτα σβηστά ...

... και μετά σωπάσαμε και οι δυο ...

Ευ-Τυχη-σμενο το 2007..το 2008..το 2009....

Δύο στα δύο φλουριά φέτος...
Σαν πολλή τύχη δε μαζεύτηκε?

Να ανησυχώ ή να χαίρομαι για κάτι καλύτερο?....
Η αλήθεια είναι ότι με τρομάζει....

Ας σκεφτώ ακόμα πιο θετικά απ ότι το 2006...
Με περιμένουν μεγάλες αλλαγές...
(Εύχομαι...)



*Όσον αφορά τα χρήματα όμως έβγαλα τα έξοδα των πρώτων ημερών του Ιανουαρίου κ δεν έχω κανένα παράπονο!! :D