Γκκκκκρρρρ....

Χάλασε το πισί μου.... προσπαθώ να δείχνω ήρεμη... αλλά αρχίζει η στέρηση να μου τρυπάει τα νεύρα..
Δεν θα συγχυστώ.. Ας δω έναν Πανούση να ηρεμήσω..


It was a bad day....

Τι κάνεις όταν στη δουλειά σου βλέπεις ότι δεν τα καταφέρνεις καθόλου καλα, κάνεις λαθη και πλεον δεν σε εμπιστευεται κανεις? Και πόσο μάλλον όταν αυτή η δουλειά είναι πρακτική άσκηση και δεν μπορείς να σηκωθείς να φύγεις..
Θέλω να ανοίξει η Γη να με καταπιεί..
Θέλω να τα ριμάξω όλα και να αρχίσω από την αρχή.
Θέλω να τρέξω... να φύγω κι όπου με βγάλει...

Εξομολογήσεις...

Όταν ήμουν μικρή...
ταξιδευαμε πολύ με τους γονείς μου. Το αυτοκίνητο μας το παλιό (Opel Cadett... !) είχε γράψει σίγουρα 10.000 χλμ σε διαδρομές εκτός πόλεως. Σε κάθε ταξίδι λοιπόν δεν έλειπε ποτέ η μουσική. Το ραδιοφωνάκι που ήταν πάντα κολλημένο σε έναν σταθμό και όσος θόρυβος κι αν παρεμπόδιζε το σήμα, η βελόνα δεν είχε σκοπό να ξεκολλήσει από κει. Σ' αυτό το ραδιοφωνάκι λοιπόν, επάνω είχε ενα λαμπάκι πορτοκαλο-κίτρινο το οποίο σήμαινε ότι ήταν ανοιχτό το ράδιο. Δεν ξέρω τι μου είχε τραβήξει τόσο την προσοχή, αλλά έβλεπα αυτό το λαμπάκι και δίπλα του το πορτάκι της κασέτας, και φανταζόμουν ότι κάπου εκεί μέσα δεκάδες ζευγάρια χορεύουν ντίσκο, βαλς, ροκ εν ρολ και κουνάνε χέρια και πόδια ανεξέλεγκτα. "Έβλεπα" φωτάκια πολύχρωμα να αναβοσβήνουν στον ρυθμό και η μουσική έκανε την φαντασία μου να οργιάζει. Δεν σταματούσα να κοιτάξω έξω εκτός αν είχε διακοπή ενδιάμεσα από τα κομμάτια. Αυτά τα ταξίδια για μένα ήταν κάτι σαν πάρτυ, όπου πάντα έβαζα και τον εαυτό μου μέσα σε αυτόν τον χορό και τον ρυθμό. Ειλικρινά πίστευα ότι όλο αυτό γίνεται στην πραγματικότητα. Κάποιες φορές σήκωνα το πορτάκι της κασέτας για να βεβαιωθώ. Και υπήρχε αυτό το φωτάκι που με έκανε να νομίζω οτι πάντα θα υπάρχει κάποιος εκεί μέσα που χορεύει και διασκεδάζει. Μέχρι που με τον καιρό καταλάβαινα ότι αυτά που σκέφτομαι και φαντάζομαι είναι ολίγον παράλογα.....Αλλά....
Παραααααλοοοογοοοοοοο????
...
.....
....
....
Δεν απαντάει κανείς....
Άρα λογικό!

Ντε χασ (-ιμο)....



Είναι δυνατόν να μην ερωτευτέις με τέτοια μουσική?
Να μην θες να αφεθείς στον πειρασμό της μουσικής? Να λικνιστείς. Να νιώσεις τον ρυθμό και να χαθείς σε κάποιο νησάκι με καταλευκη απαλή άμμο?

Δεν έχει τόπο, δεν έχει ελπίδα...

Παιδιά γυμνά. Να πατούν γερά στο έδαφος. Ν μιλούν με το χώμα. Να μην αφήνουν ίχνη και μονοπάτια για επιστροφή. Πέλματα σκισμένα. Μια ζωή στο δρόμο. Μια ζωή γειωμένη. Αγέρας και χώμα. Ο νόμος του αίματος. Ημερολόγια αγροτικών αυτοκινήτων και κορμιά να λικνίζονται γύρω από τη φωτιά. Να πέφτουν στη φωτιά και η καρδιά για πάντα τσιγγάνα.


Δενδροπόταμος ώρα οχτώ..
Ζωή ώρα μηδέν. Μαύρα μαλλιά και μέση λυγισμένη. Χορεύει η μικρή τσιγγάνα γύρω από τη φωτιά. Χορεύοντας με τ' αγρίμια. Ένα μελαχρινό αγρίμι που βιάζεται να χιμήξει στη ζωή. Τα νύχια μπηγμένα στο παρόν και το αύριο κρύφτηκε σε μια καρότσα. Η ζωή σε τσαντίρια. Ελεύθερη η ψυχή κι η ζωή εγκλωβισμένη σε ζυγαριές. Μια ζωή να προσπαθείς να ξεφύγεις. ¨Να σου πω την μοίρα σου, να σου πω το ριζικό σου". Το ριζικό δεν γλιτώνει. Δε γλιτώνεται. Το κουβαλάς παντα στην χούφτα. Λες και μια φερασμένη τσιγγάνα στο 'χει ζωγραφιίσει στο χέρι με κάρβουνο. Σκούρο το κάρβουνο και το χρώμα που σε ορίζει.

Τι κρίμα να σε ορίζει ένα δέρμα..
Άσπρα τούλια αφημένα δίπλα στο σκουριασμένο ποδήλατο. Σαν χθές ήταν που έτρεχες παιδί στην αλάνα. Τι λέω? Χθες ήταν που έτρεχες σαν παιδί στην αλάνα. Σου ξεμπλέκουν τα μαλλιά και σε ντύνουνε νύφη. Αφού εσένα δεν σ' αρέσουν τα μαλλιά ξέμπλεκα. Τα προτιμάς ανακατεμένα με αστεράκια που μάζεψες από ευχές. Οι δικές σου ευχές δεν βγήκαν. Και να λεγα πως ήθελες πολλά. Λίγα χρόνια παιδικής παράτασης κι ένα βιβλίο. Ή καλύτερα δύο. Δύο είναι πάντα καλύτερα. Είναι αύριο. Είναι υπόσχεση. Αλλά το δύο θέλει πρώτα ένα δυνατό Ένα. Δεν σ' άφησαν. Είναι δύσκολο το ριζικό, όταν σε βρίσκει πριν από σένα. Μάτια κλειστά με κόκκινη κορδέλα και η ζωή σαν τυφλόμυγα.

Κόκκινες καρδιές φυλακισμένες...
Έχεις μάθει τη ζωή με τα χέρια. Τούβλο τούβλο. Σπιθαμή προς σπιθαμή την ψιλαφίζεις. Δεν τη σκέφτεσαι. Τη σφίγγεις με τις παλάμες μέχρι να τη λιώσεις. Πολλές λευκές νύχτες κρύβεσαι πίσω από σίδερα και διαφανή τζάμια. Όλοι σε βλέπουν κι όλοι τυφλοί. Το χρώμα και η μοίρα αλλάζουν πιο εύκολα απ τους ανθρώπους. Εκείνοι είναι αμείλικτοι. Δεν είσαι άνθρωπος. Είσαι χρώμα. Είσαι μοίρα. Μόνη πατρίδα σου η ψυχή σου. Σ' ένα σχοινί τα όνειρά σου, απλωμένα μαζί με τη μπουγάδα. Μανταλάκι και όνειρο. Να τα στεγνώσει ο ήλιος γιατί σου βράχηκαν. Χθες βράδυ πέρασε η μοίρα και τα λέρωσε. Χθες βράδυ πέρασε το μαύρο και τα λέρωσε. Σήμερα πέρασα εγώ και τα λέρωσα.

Σημειώσεις:
Για να προβλέψουν οι Τσιγγάνες το μέλλον των ατόμων της φυής τους, δε διαβάζουν το χέρι, αλλά χρησιμοποιούν εννέα ιερά φασόλια, που τα διαβάζουν ρίχνοντάς τα στο τραπέζι σαν ζάρια.
Αντί για την συνηθισμένη γραφή, οι Τσιγγάνοι χρησιμοποιούν σύμβολα, τα οποία μάλιστα, πάνω στις πόρτες, μπορεί να σημαίνουν και να υποδηλώνουν κάτι.
Το νιόπαντρο ζευγάρι Τσιγγάνων μένει για ένα ή δύο χρόνια στο πατρικό σπίτι του γαμπρού και στη συνέχεια μετακομίζει σε δικό του σπίτι ή σε τσαντίρι που έχουν ετοιμάσει οι γονείς.
Η απόφαση του διαζυγίου διευθετείται σύμφωνα μ' ένα συγκεκριμένο τελετουργικό, όπως οι νυχτερινές συζητήσεις μεταξύ των αντρών, οι οποίες συνοδεύονται από χορό και τραγούδι και συχνά καταλήγουν σε ομαδικό μεθύσι.

της Παυλίνας Εξαδακτύλου..

Μοιάζει με την ζωή στον Φοίνικα (την περιοχή που ζω). Αν και εδώ δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα...Ένα σπίτι το έχουν.

7/7/07

Ο αριθμός 7

Από αριθμό σύμβολο της τελειότητας για τον Πυθαγόρα και ιερό σύμβολο για θρησκείες και πολιτισμούς σε ολόκληρο τον πλανήτη, το εφτά σήμερα θεωρείται ο σούπερ τυχερός αριθμός που φέρνει γούρι και ευτυχία.

Πέραν από τους αρχαίους Έλληνες, φαίνεται πως δεν υπάρχει πολιτισμός που να μην αναγνωρίζει την μυστηριακή, ιερή δύναμη που κλείνει μέσα του ο αριθμός επτά. Googlaρε το νούμερο εφτά και θα τα δεις όλα.

Τα μάτια σου δεκατέσσερα:

Μεταξύ αμέτρητων άλλων, εφτά είναι:

  • Οι μέρες της Δημιουργίας

  • Τα θαύματα του Χριστού (στο κατά Ιωάννη ευαγγέλιο)

  • Οι νότες της μουσικής.

  • Οι μέρες της εβδομάδας.

  • Οι αρετές: Ταπεινότητα, ευσπλαχνία, αγνότητα, φιλαλληλία, επικεία, καλωσύνη, εργατικότητα.

  • Τα θανάσιμα αμαρτήματα: Αλαζονεία, λαγνεία, απληστία, λαιμαργία, φθόνος, οκνηρία, οργή.
  • Τα ιερά μυστήρια: Βάφτιση, χρίσμα, μετάληψη, γάμος, ευχέλαιο, εξομολόγηση, ιεροσύνη.

  • Τα θαύματα του κόσμου: Ο κολοσσός της Ρόδου, η πυραμίδα του Χέοπα, ο τάφος του Μαυσώλου στην Αλικαρνασσό, ο φάρος της Αλεξάνδρειας, οι κρεμαστοί κήποι της Βαβυλώνας, το άγαλμα του Δία στη Ολυμπία, ο ναός της θεάς Αρτέμιδας στην Έφεσο.

  • Οι Σοφοί της Αρχαιότητας: Θαλής ο Μιλήσιος, Βίας ο Πριηνεύς, Κλεόβουλος ο Ρόδιος, Περίανδρος ο Κορίνθιος, Πιττακός ο Μυτιληναίος, Σόλων ο Αθηναίος, Χίλων ο Λακεδαιμόνιος.

  • Τα χρώματα της ίριδας: Κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, γαλάζιο, βαθυγάλαζο, βιολετί.

  • Οι Πλειάδες, ο αστερισμός που βλέπουμε με γυμνό μάτι (κοίτα την Πούλια): Αλκυόνη, Μερόπη, Ηλέκτρα, Ταϋγέτη, Κελαινώ, Μαία, Αστερόπη.
  • Οι πληγές του Φαραώ.

  • Οι λόφοι της Ρώμης.

  • Τα πέπλα της Σαλώμης.

  • Οι νάνοι στην Χιονάτη: Χαζούλης, Ντροπαλός, Υπναράς, Συναχωμένος, Καλόκαρδος, Σοφός, Γκρινιάρης.

  • Οι θάλασσες.

  • Τα χρόνια της δικτατορίας στην Ελλάδα.

  • Οι πόλεις που διεκδικούν την καταγωγή του Ομήρου: Χίος, Σμύρνη, Κύμη, Κολοφώνας, Πύλος, Αργος, Αθήνα.

  • Οι θεοί της τύχης και της ευτυχίας στην ανατολή.

  • Τα μέταλλα των αλχημιστών: χρυσός, άργυρος, υδράργυρος, χαλκός, σίδηρος, κασσίτερος και μόλυβδος.

  • Οι εκκλησίες, οι σφραγίδες, οι σάλπιγγες, άγγελοι, το τέρας με τα εφτά κεφάλια, ο αμνός με τα εφτά μάτια�. Η Αποκάλυψη είναι τρομακτικά τίγκα στο εφτά.
  • Τα κύρια ενεργειακά μας κέντρα (τσάκρα). Το έβδομο είναι το ανώτερο, στην κορυφή του κεφαλιού, συμβολίζει την ανθρώπινη τελειότητα και μας συνδέει με το σύμπαν.

    Ασχετο αλλά σχετικότατο

    Στις 7/707 θα ανακοινωθούν στην Λισαβώνα τα Επτά Νέα Θαύματα του κόσμου, κι ας ελπίσουμε το εφτά να φέρει τύχη στην Ακρόπολη και τελικά να συμπεριλαμβάνεται μέσα σ'αυτά!

Ο Χάρος βγαίνει παγανιά...


Περασα σηματαααα!!!
(Και τωρα ερχονται τα δύσκολα...)