Ασυρνατησίες - συνειρμοί...

Οι μετοχές στο βυθό, το πετρέλαιο και η ακρίβεια στα ύψη, τα σκάνδαλα στο φως, η αναμονή των αποτελεσμάτων κάθε ειδών εξετάσεων, η Τήλος και η Μύκονος, Eurό και Euro 2008 και ο υδράργυρος να αγγίζει τους 40!
Δεν θέλουμε και πολύ για να τρελαθούμε! Ειδικά τώρα που γυρνάμε από αύριο στη δουλειά μετά από μιά βδομάδα χαλάρωσης, παραλίας, ανελέητου ταβλιού και πλήρης αδράνειας..
Μήπως, κάπως έτσι σκέφτονται και οι πολιτικοί και έχουν αφήσει την χώρα να καίγεται?
Και από την άλλη κάνουμε αγώνες να σώσουμε το λιγοστό νερό, τα λιγοστά μας δάση και την λιγοστή μας έννοια για τα γεγονότα. Αλλά πως? Ξοδεύοντας το περισσότερο νερό για να σβήσουμε εκτάσεις?
Άσε και το άλλο.... η γειτόνισσα... καθημερινά με το λάστιχο στο χέρι να ποτίσει τα φυτά, να 'ποτισει' το πεζοδρόμιο (άλλο και τούτο, νέα μόδα. Πλένουμε το πεζοδρόμιο...), να βρέξει την αυλή και μετά να πλύνει και τ'αμάξι! Ήμαρτον και έλεος μαζι!
Έτσι κι εγώ ανοίγω την tv μπας και δω κανα ντοκιμαντερ και ξεχαστώ. Αλλά να που το ζάπινγκ με αφήνει καθηλωμένη στις ειδήσεις του Σταρ και στο θέμα "Μαλωσε ξανα για 342.689ή φορά ο Κουγιας με την Βατίδου". Α.. στο καλό...να πάρει...
Κι εκεί που έχω συγκλονιστεί τόσο με το θέμα, πέφτει το ρεύμα και το δωμάτιο βγάζει μια παράξενη ησυχία. Λες και η Δ.Ε.Η. ήθελε να με απομακρύνει από τις 'κακές επιρροές'. Ουτε ανεμιστηρας, ουτε υπολογιστής, ουτε τηλεόραση λοιπόν. Κι εκεί καταλαβαίνεις πόσο εξαρτημένος είσαι από τα μέσα. Όταν τριγυρνάς στο σπίτι ιδρωμένος και δεν έχεις τίποτα να κάνεις.

- "Να διαβάσεις" λέει το υποσυνείδητο.
- "Ναι αλλα δεν μπορώ... ζεσταίνομαι..." (ψαχνεις άρον-αρον να βρεις δικαιολογια)
- "Και το πτυχίο? Πόσο να περιμένει? Αλλον ενα χρόνο αντέχεις?"
- "Εχμ... Δυσκολα. Δεν την βγάζω"
- "Ε τοτε στρώσου! Ευκαιρία είναι."
Και έτσι στρώθηκα.... Κάθησα 1-2 ώρες, παιδεύτηκα, αλλά άξιζε ο κόπος. Το σκονάκι που εφτιαξα αγγίζει την τελειότητα!

Και καθώς έρχεται το φως, η τηλεόραση ανοίγει και με φέρει αντιμέτωπη με την Τρέμη. Siemens...και μαυρα λεφτα. Ε και? Τι με νοιάζει? Εγώ τα πήρα? Δηλάδή και τώρα που ξετυλίχτηκε το σκάνδαλο, νομίζουμε ότι θα γλυτώσουμε απ' αυτά? Θα ντραπούν οι πολιτικοί να ξανακάνουν τέτοια 'σκανταλιά'? Μήπως ο απλός πολίτης θα ησυχάσει από εφορίες, δάνεια, κτηματολόγια?
"Κουνώντας το κεφάλι παρακολουθεί ο πολίτης την παρέλαση των εκατομμυρίων ευρώ, μάρκων, δολαρίων και δραχμών, που πάνε κι έρχονται από εταιρείες, πραγματικές και εικονικές, σε λογαριασμούς επιχειρηματιών, υπαλλήλων, επαγγελματιών και απλώς συγγενών."
Αυτά είναι....

Και δίπλα, το μαγιώ της Βέρα Λάμπρου και το κούνημα της Τζούλιας. Και ξαναλέω: Ε, και? Τι με νοιάζει? Εμένα δείχνει?
Σαν να μην μπορείς να βρεις ανταπόκριση πουθενά. Και να κάτσεις να δεις ΣΚΑΙ. Δεν λέω. Εκεί ξοδεύω τον περισσότερο τηλεοπτικό μου χρόνο. Αλλά πόσο να αντέξω να βλέπω το δηλητήριο της τάδε αράχνης... το σούρσιμο του βόα και τα άγρια δάση της Αυστραλίας?

"Ο καλύτερος τρόπος για να συγκαλύψεις ένα σκάνδαλο -εφόσον κάποιες πτυχές του έχουν αναγκαστικά διαρρεύσει- είναι να βομβαρδίσεις την κοινή γνώμη με όσο το δυνατόν περισσότερος πληροφορίες, έστω και αν αυτές δεν έχουν ουσιαστική αξία ή είναι παραπλανητικές. Ο κόσμος μπερδεύεται, δικαιολογημένα αδυνατεί να συγκρατήσει αριθμούς, εταιρείες, πρόσωπα, ποσά και διασυνδέσεις. Η ουσία χάνεται, κανένας δεν μπορεί να ταξινομήσει τις πληροφορίες, να κάνει μια σαφή και λογική σκέψη, να βάλει τα πράγματα στη θέση του. Και κατά συνέπεια, αδυνατεί να καταλογίσει ευθύνες, να μιλήσει για υπεύθυνους. Η τακτική αυτή είναι μια δοκιμασμένη μορφή προπαγάνδας και σχεδόν πάντα λειτουργεί αποτελεσματικά για όσους την επιχειρούν. Ο πολίτης που δεν έχει ούτε υποχρέωση να γνωρίζει λεπτομέρειες ούτε τη δυνατότητα να διαθέτει ειδικές γνώσεις, ακούει ή διαβάζει καθημερινά απίστευτα πολλές σε αριθμό πληροφορίες και στοιχεία, που έχουν δημιουργήσει ένα σύνθετο σκηνικό από το οποίο δύσκολα κάποιος να βγάλει ασφαλή συμπεράσματα. Η θολή αυτή διαδικασία αφ' ενός μεν δεν ξεκαθαρίζει την αλήθεια, αφ' ετέρου δε, λειτουργεί ισοπεδωτικά και γενικευμένα. "

Σηκώστε τα πανό ντε!

Top 5 of June..

5) Monsieur Minimal - Love Is A Circle

4) Placebo - Twenty Years



3) Monitor - P.S. (LoveSong)

2) Arctic Monkeys - 505



1) Kent - If you were here

Jump, do it....

Η ιστορία του ξεκινάει από παλιά και είναι από τις πιο περιπετιώδεις. Ο Jimmy Jump έγινε γνωστός σε όλο τον κόσμο από τις εμφανίσεις του ...στα γήπεδα. Όχι δεν είναι ποδοσφαιριστής, αλλά jumper! Ο στόχος του είναι να κάνει ολόκληρο τον κόσμο να γελάσει με τις αστείες και μεγάλες αποδόσεις του, αλλά και να περάσει τα δικά του μηνύματα.
Ο 34χρονος Καταλανός έχει συνδέσει το όνομά του με κορυφαία αθλητικά γεγονότα. Και ιδού τα κατορθώματά του:

• Ηταν αυτός που εισέβαλε στο "Ζοσέ Αλβαλάδε" στον τελικό του Euro 2004 και πέταξε μία σημαία της Μπαρτσελόνα στο πρόσωπο του εμβρόντητου, Λουίς Φίγκο.

• Κάποιες φορές έχει αποδειχθεί και...προφητικός, όπως συνέβη στην περίπτωση του Τιερί Ανρί. Σε αγώνα της Αρσεναλ με τη Βιγιαρεάλ στο πλαίσιο της ημιτελικής φάσης του Champions League το 2006, μπήκε στον αγωνιστικό χώρο και έδωσε στον Γάλλο επιθετικό τη φανέλα της Μπαρτσελόνα με το νούμερο "14". Στις 25 ιουνίου 2007 ο Ανρί φόρεσε αυτή τη φανέλα και μάλιστα με το ίδιο, αγαπημένο του, νούμερο.

• Έναν μήνα μετά από την προσπάθεια 'άλματος' σε τελικό κυπέλλου της Αμερικής, ο Jimmy βάζει το στέμμα στον Messi, τον νέο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό Μεσία.

Ήταν στο Allianz Arena του Μόναχου, όπου παίχτηκε το Bayern - Barcelona (φιλικο αγώνα στις 15η Αυγούστου) , αμφισβητώντας την κούπα του Frank Beckenbauer...

• Οι τηλεοπτικές κάμερες δεν στράφηκαν πάνω του όταν εισέβαλε στο Ολυμπιακό στάδιο κατά τη διάρκεια του τελικού του Champions League το 2007 μεταξύ της Μίλαν και της Λίβερπουλ κρατώντας μία ελληνική σημαία!

• Η δράση του δεν περιορίζεται μονάχα στα ποδοσφαιρικά γήπεδα. Το 2007, λίγο πριν την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου του τελικού του παγκοσμίου κυπέλλου ράγκμπι μεταξύ Αγγλίας και Νότιας Αφρικής έκανε και πάλι την εμφάνισή του, όπως και στο ισπανικό Grand prix Formula 1 του 2004. Επίσης βρέθηκε και στα κορτ του τένις απονέμοντας το παραδοσιακό σκουφάκι των Καταλανών, ονόματι "μπαρετίνα" στον Κάρλος Μόγια.

• Ο Jimmy Jump, επανεμφανίστηκε στην Ελβετία, στο EURO στον αγώνα Γερμανία - Τουρκία, υπενθυμίζοντας σε ολό τον κόσμο ένα από τα γεγονότα που αφορούν τον Jimmy και πολλούς ανθρώπους επίσης: Το Θιβέτ πρέπει να είναι ελεύθερο, η Κίνα δεν μπορεί να προσαρτήσει τη θιβετιανή χώρα. Ο Jimmy έτρεξε με μια μπλούζα λέγοντας «το Θιβέτ δεν είναι Κίνα», μέχρι που εμποδίστηκε από τους διαχειριστές. Η ελβετική τηλεόραση μετέδωσε ραδιοφωνικά τις εικόνες που κόπηκαν από την UEFA. (Γι αυτό "Μαυρισε όλη η Ευρώπη" το βραδυ της Τετάρτης, λέτε?)

Ο Jimmy Jump είναι πάντα ένας υπερασπιστής της ελευθερίας. Έχει εμφανιστεί ακόμη και στο Royal Palace όπου διατήρησε μια συνομιλία με το βασιλιά.

Δηλώσεις του:

"Όταν σαλτάρω στον αγωνιστικό χώρο νιώθω σαν αρχαίος Σπαρτιάτης. Μου αρέσει πολύ η Ελλάδα, την επισκέφτηκα το 2004 κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων και το 2007 για τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου κατάφερα να μπω στο γήπεδο. "
"Hola Ilias. Είμαι σαν τον Οδυσσέα που ψάχνει την Ιθάκη του και σύντομα θα βρεθώ και πάλι στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην Αυστρία και την Ελβετία.

"Ήδη προετοιμάζομαι για αυτό και θέλω να μπω ξανά μέσα στο γήπεδο. Στον τελικό της διοργάνωσης, όπως το έκανα και στην Πορτογαλία το 2004, με την Ελλάδα να συμμετέχει και πάλι".

"Οι Πορτογάλοι αστυνομικοί μου φέρθηκαν άσχημα. Είχε χάσει η ομάδα τους και με χτύπησαν πολύ. Απόλαυσα για ακόμη ένα λόγο τη νίκη της Ελλάδας. Ήμουν το γούρι και πανηγύριζα σαν Έλληνας" θυμάται ο Jimmy Jump που πέρασε το βράδυ του στο κρατητήριο.


Έχουμε πλέον συνηθίσει να παρακολουθούμε τις εντυπωσιακές επελάσεις αυτής της παγκοσμίως αναγνωρισμένης φιγούρας φιλάθλου. Jimmy οπού κι αν πας είμαστε μαζί σου!!