Σκεφτείτε το λίγο. Αν ζούσαμε ανάποδα όλα θα ήταν πιο ωραία.
Αρχικα εμφανιζεσαι με καποιο τροπο στην γη 90 χρονων. Ζεις στο γηροκομειο ενώ βλεπεις καθε χρονο το σωμα σου να βελτιωνεται, βγαζεις ασπρα μαλλια μέχρι που γινεσαι 65 χρονων και επιστρέφεις σπίτι. Πηγαινεις στο ετοιμο γραφειο σου οπου σε περιμενουν μια επιτυχημενη επιχειριση, δυο σπιτια και 3 αυτοκινητα εργαζεσαι για σαραντα χρονια, τα μαλλια σου ολοενα πυκνωνουν και μαυριζουν, τα περιττα κιλα φευγουν μονα τους και στα 25 σου αφοτου εχεις βγαλει ολα σου τα γουστα με ταξιδια, ψωνια, γνωριμiες, πηγαινεις πια να μεινεις με τους γονεις σου για να τους γνωρισεις καλυτερα και να ξεκουραστεις.
Τοτε ξεκινας το πανεπιστημιο , το ριχνεις στα παρτυ, στο σεξ και στο αλκοολ, και εισαι ετοιμος πια για το λυκειο. Εκει γνωριζεις την τελευταια σου σχεση οπου περνας μαζι της εκπληκτικα γιατι ξερεις οτι ειναι η τελευταια. Μετα γινεσαι παιδι, πας στο δημοτικο, το σεξ και τα λεφτα δεν σε ενδιαφερουν πια, παιζεις στις αλανες μεχρι να νυχτωσει, κανεις βλακειες με τους φιλους σου, δεν εχεις πια ευθυνες. Σιγα σιγα γινεσαι μωρο, ολοι σε φροντιζουν, σε αγαπουν και σου φερνουν παιχνιδια και δωρα.
Σταματας να μιλας.. Εχεις πει πια αρκετα…
Επιστρεφεις στην κοιλια της μητερας σου οπου περνας τους τελευταιους εννεα μηνες σου κολυμπωντας ευχαριστα και εντελως ξαφνικα μια μερα τελειωνεις την υπαρξη σου με εναν οργασμο…
Σκεφτεστε τιποτα καλυτερο ??
Πηγή: apaixtos.net