Μα αν δεν σε λενε...

...Δε θέλω στην αγάπη, να κρύβεται το δάκρυ

κι ούτε στο πηγαιμό σου, να 'μαι 'δω για το καλό σου
το αύριο δε δίνεις, μα πίσω δε μ'αφήνεις
και στις δικές μου πλάτες, έχω δυο ζωές φευγάτες...

Τζογο-ξέσπασμα...

Γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι τζογάρουν τις μέρες αιχμής / εορτές, εφόσον οι πιθανότητες να κερδίσουν λιγοστεύουν αφού αυξάνεται ο αριθμός των παιχτών?

Η φιλοσοφία της βαρεμάρας...

Βαριέμαι...
Βαριέμαι συχνά....
Και δε μιλάμε για την τυπική “δεν έχω κανονίσει τίποτα γι’απόψε και δεν παίζει τίποτα σοβαρό στην τιβί” βαρεμάρα. Φυσικά συμβαίνει κι αυτή (έστω χωρίς τιβί τα τελευταία 4-5 χρόνια), αλλά μπορεί να υπάρχουν 765.213 πράγματα που μπορώ (ή πρέπει) να κάνω, και παρ’όλα αυτα να βαριέμαι. Δυσκολευόμουν να εξηγήσω και να αποδώσω με λέξεις αυτή την κατάσταση, πόσο μάλλον τις πιθανές ή λιγότερο πιθανές αιτίες της. Σε σχέση με άλλες καταστάσεις, η βαρεμάρα είναι συχνά η λιγότερο χειροπιαστή. Σχεδόν πάντα υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που έχω χαρεί, λυπηθεί, νευριάσει, ανησυχήσει, αγαλιάσει. Αντίθετα όταν βαριέμαι, συνήθως δεν υπάρχει αντικείμενο στην πρόταση. Δεν βαριέμαι κάτι ή κάποιον. Απλά βαριέμαι...

"Το να ερευνήσεις το πρόβλημα της βαρεμάρας είναι μια προσπάθεια να καταλάβεις ποιος είσαι και κατά πόσο ταιριάζεις στον κόσμο τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή."
Ο Svendsen εξηγεί: η βαρεμάρα δεν είναι ζήτημα καθησιού αλλά νοήματος (…) τη δουλειά που δεν δίνει πολύ νόημα στη ζωή την ακολουθεί ένας ελεύθερος χρόνος που της δίνει ελάχιστο νόημα (…) στο βαθμό που η δουλειά μπορεί να είναι σήμερα μια πιθανή θεραπεία για τη βαρεμάρα, ισχύει το ίδιο και για ένα ποτό - μια προσπάθεια δηλαδή να δραπετεύσουμε από το χρόνο.
Αντιθέτως, η πλήξη δεν είναι η αρρώστια του να βαριέσαι γιατί δεν έχεις τίποτα να κάνεις, αλλά η πιο σοβαρή αρρώστια του να νιώθεις ότι δεν υπάρχει τίποτα που να αξίζει τον κόπο.

Βαριέμαι να βαριέμαι...
Και πιο πολύ βαριέμαι όταν οι άλλοι βαριούνται...
Αυτοί που περιμένεις να σε εμψυχώσουν εκείνη την ώρα, να σε πάρουν από το χέρι και να σου αλλάξουν το σκηνικό..

Κάποιοι φαίνεται βρήκαν τις λύσεις ωστε να προλάβουν την βαρεμάρα, πριν αυτή εμφανιστεί.

Δεν είναι διαστροφή?

Μαζί να μην κάνουμε και χώρια να μην μπορούμε?
Και τι γίνεται σε αυτήν την περίπτωση?....

...Από την άλλη...

Από την μία..

(Τίτλοι ημέρας)

• Εβδομάδες μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου, η μονή Βατοπεδίου απηύθυνε «συγγνώμη» επιχειρώντας να περιοριστούν οι αντιδράσεις που έχουν προκληθεί σε διάφορα επίπεδα.
• 
  
• Κρίσιμο και το χθεσινό βράδυ για την άρση του ασύλου στο Πολυτεχνείο καθώς παρά τις διαβεβαιώσεις για αποχώρηση, έως αργά το βράδυ οι καταληψίες παρέμεναν στο ιστορικό κτίριο της Πατησίων.
• 
  
• Το πρώτο ένοπλο προϊόν «επαναστατικής» αντίδρασης, 16 μέρες μετά τον φόνο του 15χρονου μαθητή Αλέξ. Γρηγορόπουλου από αστυνομικό στα Εξάρχεια, βρίσκεται από χθες στο πάνω ράφι της αντιτρομοκρατικής έρευνας, με πλήθος ερωτημάτων να παίρνουν θέση γύρω από λίγα, αλλά ξεκάθαρα δεδομένα.

• Τις τεράστιες ζημιές που προκάλεσαν στο Παγκρήτιο Στάδιο οι «στρατιές» των μεταφερόμενων οπαδών, στη διάρκεια του ματς ΟΦΗ - Παναθηναϊκού, μετρούν από χθες στο Ηράκλειο. Το στάδιο επισκέφθηκε χθες το πρωί ο δήμαρχος Ηρακλείου Γιάννης Κουράκης και δεν πίστευε στα μάτια του. Πλησιάζουν τα 1.000 τα σπασμένα καθίσματα, ενώ σε όλες τις θύρες που κάθονταν οι οπαδοί των «πρασίνων» υπάρχουν σπασμένες πόρτες και παράθυρα, σπασμένες τουαλέτες και καθρέφτες.

...και άλλα πολλά... καθημερινά..

Αριθμητικά...

6.000 παιδιά, πολλά από τα οποία είναι γύρω στα 11 τους χρόνια, είναι στρατιώτες στον φρικτό εμφύλιο πόλεμο που έχει διαλύσει την τελευταία χρονιά το Σουδάν. Υπάρχουν παιδιά που είναι με τις παραστρατιωτικές δυνάμεις των Τζαντζαγουίντ, και άλλα που υπηρετούν στον κυβερνητικό στρατό που, μαζί με τους Τζαντζαγουίντ, πολεμούν τους μαύρους αντάρτες. Οπως δήλωσε ο Τεντ Τσαϊμπάν, επικεφαλής της ομάδας της UNICEF στο Σουδάν, περισσότερα από 700.000 παιδιά στη χώρα αυτή έχουν μεγαλώσει χωρίς ούτε μια ημέρα της ζωής τους να είναι δίχως πόλεμο.

1.500 δολάρια είναι, συνήθως, το ποσόν που ζητούν πάμφτωχες μητέρες από το Αφγανιστάν για να πουλήσουν ένα παιδί τους (συνήθως αγόρι, που έχει μεγαλύτερη ζήτηση, γιατί έχουν και πιο γερά χέρια για δουλειές) σε οικογένειες πλουσίων Αφγανών, που δεν μπορούν να κάνουν δικά τους παιδιά. Την εβδομάδα αυτή, το Channel 4 της βρετανικής τηλεόρασης κινηματογράφησε την πώληση ενός 8χρονου αγοριού, του Κασίμ, σε μιαν εύπορη γυναίκα από την Καμπούλ, τη Σαντίκα, ενώπιον του πατέρα του παιδιού. «Ελα, φίλησε τη καινούργια σου μαμά», είπε εκείνος στο παιδί, και έφυγε κλαίγοντας. Αργότερα, είπε στο Channel 4: «Ηταν ο μόνος τρόπος να του σώσω τη ζωή. Εχω άλλα 5 στόματα να ταΐσω».

22,3% είναι το ποσοστό των παιδιών που κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο χάνουν τη ζωή τους εξαιτίας τροχαίων δυστυχημάτων. Πολλά από τα τροχαία αυτά, σύμφωνα με την «Παγκόσμια Εκθεση για την Πρόληψη των Τραυματισμών στα Παιδιά», που συντάχθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και τη UNICEF, συμβαίνουν στις λεγόμενες αναπτυγμένες χώρες, όπου «οι οδηγοί δεν προσέχουν τους πεζούς», και όπου «πολλοί γονείς εξακολουθούν και βάζουν τα πολύ μικρά παιδιά τους σε μπροστινά καθίσματα ή, όταν κάθονται πίσω, δεν φροντίζουν να είναι πάντοτε δεμένα». Αν κάτι σας θυμίζει αυτό...

533.000 θέσεις εργασίας χάθηκαν τον μήνα Νοέμβριο στις Ηνωμένες Πολιτείες εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. (Πηγή: Περιοδικό «Time», τεύχος 22 Δεκεμβρίου 2008).

2010, το έτος κατά το οποίο, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, για πρώτη φορά οι θάνατοι από καρκίνο θα ξεπεράσουν σε αριθμό εκείνους από καρδιακές παθήσεις.

32365 είναι ο τυχερός αριθμός του ισπανικού λαχείου «Ελ Γκόρντο» (που σημαίνει «Ο Χοντρός»), που κληρώθηκε χθες Δευτέρα, και που χάρισε σε 10 τυχερούς το ποσό-ρεκόρ των 2,3 δισεκατομμυρίων ευρώ. Λαχνοί του «Ελ Γκόρντο» αγοράστηκαν, μέσω του Διαδικτύου, σε περισσότερες από 140 χώρες.

40 κιλά από το χαβιάρι Μπελούγκα, το καλύτερο και ακριβότερο στον κόσμο, κατέσχεσαν οι ιταλικές Αρχές από φορτίο ερχόμενο από την Πολωνία για να διοχετευθεί στην ιταλική αγορά. Η αξία του προϊόντος φτάνει τα 600.000 ευρώ. Αφού κρίθηκε από τις υγειονομικές αρχές της χώρας ότι είναι σε καλή κατάσταση και μπορεί να φαγωθεί, αποφασίστηκε στη συνέχεια, όπως γίνεται με όλα τα κατασχεθέντα τρόφιμα στην Ιταλία, να δοθεί σε γηροκομεία και σε καταλύματα αστέγων. Να αισθανθούν οι άνθρωποι, έστω για μια μέρα, βασιλιάδες.

Ελευθεροτυπια 24/12/2008

Everything i Feel...

Εγώ καθόμουν και κοίταζα ανιαρά έξω από το παράθυρο, ενώ εκείνος συνέθεται μια από τις καλύτερες μελωδίες της εποχής....

Monsieur Minimal - Love is a Circle

Σαν αυτές οι νότες να υπήρχαν πάντα μέσα μου, και κάποιος να τις έδωσε τον σωστό ρυθμό..
Ειδικά τώρα που 'μουντιάζει' λίγο ο καιρός ειναι ένας λόγος να τα δεις όλα πιο αισιόδοξα...